Mìneachadh
Tha caochladh dhòighean sa Ghàidhlig air innse mu rudan a thachras às dèidh seo, nam measg a bhith a’ cleachdadh nan riochdan a leanas de fhaclan gnìomh mar
cuir:
- cuiridh, an cuir, cha chuir, chuireas
Tha
cuiridh air a chleachdadh
nuair a tha e
leis fhèin aig toiseach seantans (no ‘clàs’):
- Fàgaidh tu do bhaga an seo agus coisichidh sinn dhachaigh còmhla.
[Tha
–aidh air a chleachdadh
mas e
a, o no
u a tha sa chiad phàirt den fhacal: fàg
aidh. Tha
tu air a chleachdadh an àite
thu às dèidh –
idh/aidh: Fàgaidh
tu.]
Airson faighneachd an tachair rud, tha riochd
goirid den fhacal air a chleachdadh:
- An cuir mi air an cofaidh?
- Am fàg mi an seo e?
Gheibhear am pàtran seo ann an suidhichidhean eile cuideachd mar:
- Càit an cuir mi e?
- Seo far am fàg mi e.
Tha an riochd a leanas air a chleachdadh airson a ràdh nach eil rud a’ dol a thachairt:
- Cha chuir mi às an solas gun tig thu.
- Cha fhreagair mi an litir seo.
[Chan eil
t no
d ag atharrachadh idir sa phàtran seo: Cha
dùin sinn an doras, cha
tuit mi.]
Nuair a tha am facal gnìomh a’ tòiseachadh le
a/à, e/è, i/ì, o/ò, u/ù no le
f + a/e/i/o/u, tha na riochdan a leanas air an cleachdadh:
- Chan ith mi sin an-dràsta.
- Chan fhàg mi an seo thu leat fhèin.
Tha an riochd
chuireas air a chleachdadh às dèidh:
- cò/dè/cuin a/carson a/ciamar a? (agus an leithid)
- ma, ged a, mar a, nuair a, fhad ’s a, on a, a (agus an leithid).
Mar eisimpleir:
- Ma chuireas tu dheth an solas, bidh e ro dhorcha.
Tha
dh’ a’ dol ro fhaclan a’ tòiseachadh le
f no le
a/à, e/è, i/ì, o/ò, u/ù:
- Dè dh’fhàgas mi?
- Cò dh’innseas naidheachd?
[Tha
–as air a chleachdadh an àite
–eas mas e
a,
o no
u a tha sa chiad phàirt: dh’fhàg
as. Tha
tu air a chleachdadh às dèidh
-eas/-as agus
–idh an àite
thu: Dè ghabhas
tu? Chan eil
dh’ a’ dol ro
f mas e
l no
r an ath litir: Cò
fhreagas am fòn?]