Mìneachadh
’S e pàtrain stèidhte air
is an dòigh
as cumanta air a ràdh dè tha ann an rud no neach. Gheibhear
is anns na riochdan seo:
- is, is e, ’s e, an e, chan e.
[Gheibhear
’s i agus
’s iad uaireannan
cuideachd
ach tha
’s e nas cumanta.]
Tha am pàtran
Is mise Màiri air a chleachdadh airson innse ainmean ach mar as trice ’s e
’s e/an e/chan e a tha air a chleachdadh an àite
is leis fhèin:
- ’S e Iain an dorsair.
- ’S e Iain mo bhràthair.
Chan eil am pàtran seo air a chleachdadh ach nuair a tha an t-alt (
an/am, a’, an t-) no
mo, do … a’ dol leis an dara facal: ie chan urrainnear a chleachdadh airson ‘John is
a janitor’.
[Ach mothaich gum faod an t-alt a bhith am broinn abairt: ’S e Iain dorsair
na sgoile.]
Faodar rudan a bharrachd a chur ris an dara facal, mar eisimpleir:
- ’S e Iain am fear mu dheireadh a thàinig.
- ’S e Dùn Èideann am baile as brèagha ann an Alba.
[Glè thric tha
‘s e air fhàgail às ro
seo agus
sin:
Sin am peansail agad. Uaireannan tha am pàtran seo air a chleachdadh ged nach biodh an t-alt ann: Sin
feòrag ruadh.]
